آیا می توان از عسل به عنوان واکسن طبیعی سرطان استفاده کرد؟

آیا ممکن است که عسل، این ماده طبیعی و شیرین، به عنوان یک واکسن طبیعی برای سرطان عمل کند؟ آیا عسل می‌تواند خواص ضد سرطانی داشته باشد و در درمان سرطان مؤثر باشد؟ در این مقاله، به بررسی این سوالات می‌پردازیم و تلاش می‌کنیم تا به صورت علمی و جامع به این موضوع پاسخ دهیم.

عسل و خواص آن

عسل از زمان‌های قدیم مورد استفاده قرار گرفته است و خواص بسیاری برای آن نسبت داده شده است. عسل شامل مواد مغذی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها و آنزیم‌ها است. همچنین، عسل دارای خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد قارچی است. از این رو، عسل در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند التهاب‌ها، عفونت‌ها و زخم‌ها مؤثر است.

سرطان و چالش‌های درمانی

سرطان یکی از بزرگترین چالش‌های سلامتی در جهان است. درمان سرطان می‌تواند پیچیده و دشوار باشد و بسیاری از روش‌های درمانی در دسترس هستند، از جمله جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی. با این حال، همچنان نیاز به روش‌های جدید و مؤثر برای درمان سرطان وجود دارد.

عسل و اثرات ضد سرطانی

تحقیقات نشان می‌دهد که عسل می‌تواند خواص ضد سرطانی داشته باشد. برخی از مواد موجود در عسل، مانند آنتی‌اکسیدان‌ها و فنول‌ها، می‌توانند فعالیت ضد سرطانی داشته باشند. این مواد می‌توانند به سلول‌های سرطانی آسیب برسانند و رشد آنهارا مهار کنند. همچنین، برخی مطالعات نشان داده‌اند که عسل می‌تواند فعالیت ضد التهابی داشته باشد که در کاهش رشد سرطان نقش مهمی دارد.

مکانیسم عمل عسل به عنوان واکسن طبیعی سرطان

عسل به عنوان یک واکسن طبیعی سرطان عمل می‌کند، به این معنی که می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و در برابر سرطان مقاومت ایجاد کند. مکانیسم عمل عسل به عنوان واکسن طبیعی سرطان شامل دو جنبه است:

1. تقویت سیستم ایمنی: عسل می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و به افزایش تولید سلول‌های سفید خون کمک کند. این سلول‌ها مسئولیت حفاظت از بدن در برابر عفونت‌ها و سلول‌های سرطانی را دارند. با تقویت سیستم ایمنی، بدن می‌تواند بهتر بر علیه سرطان مقاومت کند.

2. اثرات ضد سرطانی: عسل دارای خواص ضد سرطانی است که می‌تواند به مهار رشد سرطان کمک کند. این خواص ضد سرطانی می‌تواند با تثبیت سلول‌های سرطانی، جلوگیری از تشکیل عروق جدید برای تغذیه سلول‌های سرطانی و ایجاد استرس اکسیداتیو در سلول‌های سرطانی ارتباط داشته باشد.

آیا عسل خواص یک واکسن طبیعی سرطان را دارد؟

عسل را می توان به عنوان پایدارترین غذایی که تا به حال به طور طبیعی تولید شده است در نظر گرفت که حاوی قندها، ویتامین ها و مواد معدنی بوده و نیز فعالیت آنتی اکسیدانی بالایی دارد. در مورد سرطان نیز باید گفت که این بیماری در بیشتر کشورها در حال افزایش است. سرطان زایی یک فرآیند چند مرحله ای با علل چند عاملی است، از جمله این موارد می توان به ضعف سیستم ایمنی، عفونتهای مزمن، التهاب مزمن، زخم های مزمن غیر التیام بخش، سیگار کشیدن، چاقی و سایر موارد اشاره کرد. 

مطالعات منتشر شده تا به امروز نشان داده است که عسل توانست وضعیت ایمنی را بهبود بخشد، همچنین دارای خواص ضد التهابی و ضد میکروبی برای بهبود زخم ها و زخم های مزمن بوده و نیز توان از بین بردن و حذف رادیکال های آزاد سمی از بدن را دارد. اخیراً در کشت های سلولی و مدل های حیوانی مشخص شده است که عسل دارای خواص ضد سرطانی نیز می باشد. مکانیسم های پیشنهادی شامل القای آپوپتوز، اختلال در پتانسیل غشای میتوکندری و توقف چرخه سلولی می باشد. اگرچه قند غالب موجود در عسل به عنوان یک عامل سرطان زا شناخته می شود، اما قابل درک است که تاثیر مفید آن به عنوان یک عامل ضد سرطان باعث ایجاد شک و تردید در این خصوص می شود. با افزایش روزافزون افرادی که به دنبال یافتن روش های درمانی از دل طبیعت هستند، این حوزه تحقیقاتی اخیراً مورد توجه قرار گرفته است.

سرطان یک اپیدمی جهانی است. به طوری که هم کشورهای توسعه یافته و هم در حال توسعه را در برمی گیرد. بنابراین حتی اگر نرخ سرطان در سنین خاص ثابت بماند به دلیل نرخ افزایش جمعیت در کشورهای در حال توسعه، این کشورها بار سرطان بیشتری نسبت به کشورهای توسعه یافته خواهند داشت.

با این حال سرطان های مرتبط با رژیم غذایی و سبک زندگی بیشتر در کشورهای توسعه یافته ظاهر می شوند در حالی که سرطان های ناشی از عفونت اکثرا در کشورهای در حال توسعه شایع هستند. بنابراین بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، پیش بینی می شود که مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان رو به افزایش می باشد.

تأثیر عسل بر فرآیند گسترش سرطان

برای درک فواید عسل در سرطان، باید عوامل مختلفی که می‌توانند باعث ایجاد سرطان شوند را بشناسیم. سرطان زایی خود یک فرآیند چند مرحله ای است و بروز سرطان نیز دارای علل چند عاملی می باشد. رشد و گسترش سرطان ها معمولاً پس از گذشت مدت زمان طولانی از مراحل شروع، ارتقا و پیشرفت صورت می گیرد. رشد و گسترش سرطان ممکن است 10 تا 15 سال پس از قرار گرفتن در معرض عوامل خطر اتفاق بیفتد.

علل سرطان چیست؟

علل سرطان را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:

1. ضعف سیستم ایمنی، به عنوان مثال به دلیل دیابت، بیماری های مزمن، چاقی و پیری 
2. عفونت های مزمن مانند باکتری هلیکوباکتر پیلوری (سرطان معده)، ویروس هایی مانند ویروس پاپیلوم انسانی (سرطان دهانه رحم، پوست و آلت تناسلی)، ویروس اپشتین بار (کارسینوم نازوفارنکس)، ویروس های هپاتیت مانند هپاتیت B،C (سرطان سلولهای کبدی)؛ انگل هایی مانند شیستوزومیازیس (سرطان مثانه) و قارچ هایی مانند آسپرژیلوس فلاووس (سرطان سلول های کبدی) 
3. التهاب مزمن، به عنوان مثال سرطان روده بزرگ که در بیماران مبتلا به کولیت کرون و کولیت اولسراتیو ایجاد می شود.
4. زخم های مزمن غیر التیام بخش(زخم های مزمن که بهبود نمی یابند)، به عنوان مثال سرطان سلول سنگفرشی که در بیماران مبتلا به زخم های پوستی مزمن تروماتیک ایجاد می شود.
5. تجمع رادیکال های آزاد سمی و استرس اکسیداتیو ثانویه ناشی از مصرف سیگار، الکل، چاقی و فرآیندهای التهابی مزمن.
6. وراثت ژنتیکی
7. علل ناشناخته - هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما از آنها اطلاع نداریم.

تأثیر سبک زندگی و عفونت بر سرطان

سرطان در اثر آسیب ژنتیکی در ژنوم سلول ها ایجاد می شود. این آسیب ممکن است یا ارثی باشد یا به صورت اکتسابی در طول زندگی ایجاد شده باشد. آسیب‌های ژنتیکی اکتسابی اغلب از طریق شیوه‌های زندگی ناسالم «خودآزاری» ایجاد می شوند. به طور کلی یک سوم سرطان ها به دلیل مصرف دخانیات، یک سوم به دلیل عوامل رژیم غذایی و سبک زندگی و یک پنجم نیز به دلیل بروز عفونت ها می باشد. در کشورهای در حال توسعه، سرطان های ناشی از عفونت های میکروارگانیسم هایی مانند سرطان دهانه رحم (توسط ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV)، سرطان کبد (توسط ویروس های هپاتیت)، سرطان نازوفارنکس (توسط ویروس اپشتین بار) و سرطان معده (توسط هلیکوباکتر پیلوری) نسبت به کشورهای توسعه یافته شایع تر هستند. البته به جز سرطان سینه، این 5 سرطان بیشترین آمار موارد سرطانی در بین مردان و زنان کشورهای در حال توسعه به دلیل سبک زندگی یا عفونت را دارند.

دلیل اهمیت عسل در پیشگیری از سرطان 

عسل قرن هاست که به دلیل خواص دارویی و تقویت کنندگی سلامتی آن شناخته شده است. عسل حاوی انواع مختلفی از مواد شیمیایی گیاهی با محتوای فنولیک و فلاونوئید بالا است که به فعالیت آنتی اکسیدانی بالای آن کمک می کنند. عاملی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی باشد می تواند پتانسیل جلوگیری از رشد سرطان را داشته باشد زیرا رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد سرطان دارند. فیتوکمیکال های موجود در عسل را می توان به اسیدهای فنولیک و پلی فنول محدود کرد. همچنین در برخی مطالعات گزارش شده است که انواع پلی فنول های موجود در عسل دارای خاصیت ضد تکثیری در برابر چندین نوع سرطان هستند.

شواهد علمی در مورد اینکه چرا عسل می تواند یک واکسن طبیعی سرطان باشد

بسیاری از تحقیقات علمی در سال‌های اخیر بر روی اثرات عسل در پیشگیری و درمان سرطان انجام شده است. در یکی از مطالعات، تأثیر عسل بر تومورهای سرطانی روی موش‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عسل می‌تواند رشد تومور را کاهش دهد و به کاهش اندازه آنها کمک کند. همچنین، تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که عسل می‌تواند فعالیت سلول‌های سرطانی را مهار کرده و خودکشی آنها را تسریع کند برای اینکه دقیق تر متوجه شویم که آیا برای واکسن طبیعی سرطان می‌توان از عسل استفاده کرد، به بررسی خواص درمانی عسل در تحقیقات علمی می‌پردازیم.

عسل یک تقویت کننده طبیعی سیستم ایمنی است

در طی نتایج یک تحقیقات بر روی موش ها عسل توانست تولید آنتی بادی را در طی پاسخ های ایمنی اولیه و ثانویه علیه آنتی ژن های وابسته به تیموس و مستقل از تیموس در نتیجه تزریق گلبول های قرمز گوسفند و آنتی ژن E-coli  به آنها را تحریک کند. همچنین مصرف خوراکی عسل می تواند منجر به افزایش تولید آنتی بادی در پاسخ های ایمنی اولیه و ثانویه شود. عسل همچنین می تواند باعث تولید سیتوکین های التهابی توسط مونوسیت ها را از طریق TLR4 تحریک کند. 

عسل های مانوکا، مرتع و ژل بوته می تواند موجب افزایش آزادسازی TNF-α، IL-1β و IL-6 را از سلول های MM6 (مونوسیت های انسانی) به میزان بسیار بالایی در مقایسه با سلول های تیمار نشده و تیمار شده با عسل مصنوعی شود. در طی تحقیق دیگری مشاهده شد که مصرف 80 گرم عسل طبیعی به مدت 21 روز می تواند باعث افزایش سطح پروستاگلاندین در بیماران مبتلا به ایدز نسبت به افراد عادی شود.

بیمارانی که سیستم ایمنی پایینی دارند در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. این توضیح می دهد که چرا بیماران دیابتی و بیماران HIV بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان های اپیتلیال و غیر اپیتلیال هستند. چنین افرادی همچنین در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های مزمن متعدد که نشان‌دهنده تعدد در پیدایش سرطان است، هستند.

افزایش سن نیز با ضعف سیستم ایمنی در ارتباط است. بسیاری از سرطان ها خود نیز با افزایش سن مرتبط هستند. اگرچه سن به خودی خود عامل تعیین کننده مهمی در خطر ابتلا به سرطان نیست، اما سرطان می تواند به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد سرطان زا ایجاد شود. مهمترین تغییری که در 50 سال آینده در جمعیت جهان ممکن است اتفاق بیفتد، پیش بینی تغییر نسبت میزان ابتلا افراد مسن (بیش از 65 سال) به سرطان از 7 درصد در سال 2000 تا 16 درصد در سال 2050 می باشد. بیش از نیمی از تعداد تخمین زده شده ساکنان کشورهای در حال توسعه خواهند بود. بنابراین بهبود وضعیت ایمنی کلیدی ترین گزینه در پیشگیری از تشکیل سرطان می باشد و عسل می تواند این قابلیت را برای شخص به ارمغان بیاورد.

عسل به عنوان یک عامل ضد التهابی طبیعی است

به طور کلی، پاسخ های التهابی برای بدن مفید هستند، اما گاهی اوقات، این پاسخ های التهابی مزمن برای سلامتی مضر هستند. عسل یک عامل ضد التهابی قوی است. این ماده در کودکان مبتلا به التهاب ناشی از پوشک(درماتیت پوشک) تقریبا پس از استفاده موضعی از ترکیب حاوی عسل، روغن زیتون و موم زنبور عسل  به مدت 7 روز باعث بهبودی بسیار بالای التهاب می شود. عسل همچنین باعث تسکین قابل توجه علائم سرفه در کودکان مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (URTI) می شود. برخی تحقیقات نشان داده اند که استفاده از عسل و ترکیبات آن می تواند در درمان درماتیت ولگاریس و پسوریازیس موثر باشد و معمولاً در هشت بیمار از هر 10 بیمار مبتلا به درماتیت و پنج بیمار از هشت بیمار مبتلا به پسوریازیس پس از دو هفته استفاده از پماد حاوی عسل بهبود قابل توجهی شده است. گزارش موردی از یک بیمار که به مدت 20 سال از اپیدرمولیز بولوزا دیستروفیک مزمن (EB) رنج می برد نشان داد که استفاده از پانسمان آغشته به عسل طی 15 هفته پس از شکست درمان با پانسمان‌ها و کرم‌های دارویی باعث بهبودی وضعیت بیمار شده است. همچنین استفاده از عسل خام روی زخم های عفونی می تواند منجر به کاهش علائم التهاب حاد شود و در نتیجه درد احساس شده توسط بیماران را تسکین دهد. 

نتایج تحقیقات بر روی داوطلبانی که "موم عسل" را می جوند نشان داد که از نظر آماری کاهش معنا داری در میانگین نمرات پلاک در گروه عسل مانوکا در مقایسه با گروه کنترل وجود داشت که نشان دهنده نقش درمانی احتمالی عسل در التهاب لثه، بیماری پریودنتال، زخم های دهان و سایر مشکلات سلامت دهان و دندان است. 

فرآیند التهابی مزمن خطر ابتلا به سرطان را به همراه دارد. نمونه‌هایی از سرطان‌هایی که در بیماران مبتلا به فرآیندهای التهابی مزمن ایجاد می‌شوند شامل سرطان کولورکتال که در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو، بیماری کرون و سرطان تیروئید در بیماران مبتلا به تیروئیدیت خودایمنی می شود.

عسل به عنوان یک ضد میکروب طبیعی است

عسل به وسیله اثر ضدباکتریایی آن بعنوان یک ضد میکروب طبیعی قوی استفاده می شود. این ماده مکانیسم میکروب کشی خود را از طریق ایجاد اختلال در دستگاه تقسیم سلولی انجام می دهد. حداقل غلظت بازدارنده (MICs) برای استافیلوکوکوس اورئوس در عسل (-1) بوده و نیز در برابر استافیلوکوک های کواگولاز منفی موثر می کند. فعالیت ضد میکروبی عسل در یک محیط اسیدی قوی تر از یک محیط خنثی یا قلیایی است. وقتی عسل با آنتی بیوتیک جنتامایسین استفاده می شود، فعالیت ضد استافیلوکوک اورئوس را تا 22 درصد افزایش می دهد. هنگامی که عسل به محیط کشت باکتری اضافه می شود، پیشرفت رشد میکروبی در صفحات کشت به تاخیر می افتد. بر طبق نتایج برخی تحقیقات نشان داد که قارچ ها در محیط کشت حاوی 10% و 20% عسل هرگز رشد نمی کنند این در حالی است که قارچها در محیط کشت حاوی 5%، 2.5% و 1% عسل می توانند رشد کنند بناباین می توان گفت که عسل در غلظت های خاص می تواند بعنوان یک عامل ضد باکتری ایده آل باشد.

عسل همچنین در از بین بردن باکتری های قدرتمندی مانند سودوموناس آئروژینوزا موثر است و می تواند منجر به ایجاد رویکرد جدیدی در درمان سینوزیت مزمن مقاوم به درمان شود. مصرف روزانه عسل می تواند خطر ابتلا به عفونت مزمن توسط میکروارگانیسم ها را کاهش دهد.

عفونت های مزمن در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان هستند. باکتری هایی که ارتباط آنها با سرطان مورد مطالعه قرار گرفته شامل عفونت هلیکوبتر پیلوری (سرطان معده)، اوره پلاسما اوره لیتیکوم (سرطان پروستات) و عفونت مزمن حصبه (سرطان کیسه صفرا) می باشد.

سه مکانیسم اصلی وجود دارد که بیانگر عفونت های مسبب سرطان هستند که به نظر می رسد در شروع و گسترش سرطان زایی نقش دارند. عفونت مداوم در میزبان باعث بروز التهاب مزمن همراه با تشکیل گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن (ROS و RNOS) می‌شود. ROS و RNOS توانایی آسیب رساندن به DNA، پروتئین ها و غشای سلولی را دارند. التهاب مزمن اغلب منجر به تکثیر غیر طبیعی سلول به وسیله تکرر چرخه های آسیب سلولی می شود. آسیب DNA باعث رشد سلول های بدخیم می شود. ثانیاً، عوامل عفونی ممکن است به طور مستقیم با وارد کردن انکوژن‌های فعال به ژنوم میزبان سبب تغییر شکل سلول ها و در نهایت مهار سرکوب‌کننده‌های تومور شوند. سوم، عوامل عفونی، مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، ممکن است منجر به سرکوب سیستم ایمنی شود.

عفونت‌های قارچی مزمن نیز برای ارتباط با سرطان مانند گونه‌های کاندیدا در سرطان دهان مورد مطالعه قرار گرفته‌اند نتایج نشان داده است که عسل بر عفونت های مزمن قارچی پوست تأثیر دارد. انگل هایی مانند شیستوزوما هماتوبیوم با سرطان مثانه، ناخنک های کبدی Opisthorchis viverrini و Clonorchis sinensis با ایجاد کلانژیوکارسینوما و سرطان سلول های کبدی مرتبط هستند. البته تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر تأثیر عسل بر بیماری های انگلی منتشر نشده است. 

علاوه بر خواص ضد باکتریایی، عسل دارای خواص ضد ویروسی نیز می باشد. در یک مطالعه مقایسه ای، استفاده موضعی از عسل در درمان آسیکلوویر در بیماران مبتلا به ضایعات تبخال عود کننده بهتر عمل کرده است. دو مورد تبخال دهان و یک مورد تبخال تناسلی به طور کامل با عسل بهبود یافتند این در حالی است که هیچ کدام با آسیکلوویر درمان نشدند.

ویروس‌های رایجی که باعث ایجاد سرطان می‌شوند شامل ویروس اپشتین بار (EBV) (سرطان نازوفارنکس)، ویروس پاپیلوم انسانی (سرطان‌های دهانه رحم و سایر سرطان‌های سنگفرشی) و سرطان‌های هپاتیت B است. ویروس ها پس از یک دوره نهفتگی طولانی سرطانزا هستند. برای تایید فواید عسل در مبارزه با آسیب سلولی ناشی از این ویروس ها، مطالعاتی در مورد تأثیر عسل بر روی این ویروس های خاص مورد نیاز است.

عسل بعنوان یک عامل پاک کننده رادیکال های آزاد سمی است

مصرف سیگار بدون شک ارتباط نزدیکی با سرطان دارد. این عارضه به دلیل نسل های رادیکال های آزاد سمی و استرس اکسیداتیو ایجاد می شود. سیگار با تعدادی از سرطان ها مانند حنجره، مثانه، سینه، مری و دهانه رحم مرتبط است. همچنین سیگار خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا 43 درصد افزایش می دهد. افرادی که همیشه سیگار می‌کشند در صورت تغذیه با رژیم غذایی خوب گوشت قرمز در صورت داشتن فنوتیپ‌های سریع NAT2 و CYP1A2 می توانند خطر ابتلا به سرطان‌های کولورکتال (فاصله اطمینان 95%، 1.7-44.9) را تا  8/8 برابر افزایش دهند.

آنتی اکسیدان ها که به وفور در عسل طبیعی یافت می شوند، به عنوان نابودگر رادیکال های آزاد می باشند. تحقیقات نشان داده اند که عسل جنگلی باعث القای کموتاکتیکی برای نوتروفیل ها و گونه های اکسیژن فعال (ROS) می شود. ترکیب اسید آمینه عسل نشان دهنده توانایی مهار رادیکال های سمی است. فعالیت آنتی اکسیدانی عسل Trigona carbonaria از استرالیا میکرومولار معادل Trolox بالا است. عسل تیره دارای ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به عسل شفاف می باشد. برخی از پلی فنل‌های ساده و موجود در عسل، یعنی اسید کافئیک (CA)، فنیل استرهای کافئیک اسید (CAPE)، کریزین (CR)، گالانژین (GA)، کوئرستین (QU)، کامفرول (KP)، آکاستین (AC)، پینوسمبرین (PC)، پینوبانکسین (PB) و آپیژنین (AP)، به عنوان عوامل دارویی امیدوارکننده در پیشگیری از سرطان تکامل یافته می باشند.

عسل می تواند باعث "درمان" زخم ها و زخم های مزمن شود

افزایش تعداد باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک باعث شده است که زخم‌های ساده، مزمن و غیرقابل درمان شوند و از این رو عسل گزینه‌های درمانی جایگزینی را ارائه می‌دهد. عسل می تواند منجر به جذب ترشحات آزاد شده در زخم ها و بافت های از بین رفته شود و تاثیر قابل توجهی بر زخم های جراحی سخت داشته باشد. عسل با تحریک رگ زایی، دانه بندی و اپیتلیال شدن، می تواند باعث افزایش سرعت بهبودی شود. نتایج یک کارآزمایی تصادفی‌ و کنترل‌شده نشان داد که عسل مانوکا می تواند باعث بهبود زخم در بیماران مبتلا به زخم‌های سپتیک وریدی پا شود. همچنین برخی مطالعات نشان دادند که عسل توانسته باکتری  MRSA(استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیلن) ​​را در 70 درصد از زخم های مزمن وریدی از بین ببرد. عسل دارای ماهیت اسیدی است اما برعکس آن زخم های مزمن غیرقابل درمان دارای محیط قلیایی بالایی هستند. بنابراین استفاده از پانسمان عسل مانوکا باعث کاهش آماری قابل توجهی در Ph زخم می شود.

زخم های مزمن در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. شایع ترین آنها زخم مارجولین است و بیشتر در کشورهای در حال توسعه به خصوص در مناطق روستایی با شرایط زندگی بد شایع است. این عامل خطر مربوط به عفونت مزمن بوده، زیرا اغلب زخم‌های مزمن به دلیل عفونت‌های مداوم، بهبود نمی‌یابند.

عسل یک عامل احتمالی برای کنترل چاقی است

افراد چاق بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند. زیرا ارتباط نزدیکی بین چاقی و وضعیت التهاب مزمن در سطح پایین و استرس اکسیداتیو وجود دارد. خطر ابتلا به سرطان در افراد چاق 1.5 تا 3.5 برابر در مقایسه با افراد با وزن طبیعی، به خصوص در مورد سرطان پوشش رحم یا آندومتر، سرطان پستان و سرطان های روده بزرگ بیشتر است. سلول های چربی این توانایی را دارند که تکثیر سلول های سرطانی کولون را در شرایط آزمایشگاهی افزایش دهند. بیشترین میزان خطر ابتلا به سرطان در افراد چاق مبتلا به دیابت به خصوص آنهایی که BMI بالای 35 کیلوگرم بر متر مربع دارند می باشد. این میزان در زنان 93 برابر و در مردان 42 برابر بیشتر است. سرطان کولورکتال یا روده بزرگ یکی از شایع ترین سرطان های مشاهده شده در جامعه با نرخ بالای دیابت و چاقی است.

در یک مطالعه بالینی که بر روی 55 بیمار دارای اضافه وزن یا چاق، انجام گرفت در طی این آزمایش گروه کنترل (17 نفر) روزانه 70 گرم ساکارز به مدت حداکثر 30 روز و بیماران گروه آزمایش (38 نفر) 70 گرم عسل طبیعی برای مدت مشابه دریافت کردند. نتایج نشان داد که عسل باعث کاهش بسیار پایینی در وزن بدن (3/1 درصد) و چربی بدن (1/1 درصد) شد. اما تاکنون مفید عسل بر چاقی به درستی به اثبات نرسیده است.

آیا عسل می‌تواند یک واکسن طبیعی برای سرطان باشد؟

مطالعات اخیر بر روی رده های سلولی سرطان سینه، دهانه رحم و دهان و استئوکارکوم با استفاده از عسل Tualang (توالانگ) جنگلی مالزی فعالیت ضد سرطانی قابل توجهی را نشان داد. همچنین نشان دادند که عسل در یک مدل آزمایشی بر روی مثانه چه در درون بدن و در شرایط آزمایشگاهی فعالیت ضد توموری از خود نشان داده است.

عسل سرشار از فلاونوئید می باشد. فلاونوئیدها به دلیل خواص ضد سرطانی خود، علاقه زیادی در بین محققان به خود جلب کرده است که با استفاده از آن مکانیسم های پیشنهادی نسبتا متنوعی مانند مهار تکثیر سلولی، القای آپوپتوز و توقف چرخه سلولی و همچنین مهار اکسیداسیون لیپوپروتئین را انتخاب کرده اند. همچنین نشان داده شده که عسل می تواند  باعث ایجاد آپوتوز زودرس و دیررس و اختلال یا غیر فعال سازی پتانسیل غشای میتوکندری شود.

مطالعات نشان داد که سرطان سینه که در موش‌ها پس از القای DMBA ایجاد شده بود، پس از مصرف دوز های مختلف عسل اندازه تومور کوچک‌تر و تعداد تومورهای کمتری را در مقایسه با گروه شاهد نشان می‌دهند(نسخه خطی تحت بررسی برای انتشار). تصور می شود که عسل به دلیل ترکیبات اصلی آن مانند کریزین و سایر فلاونوئیدها، واسطه این اثرات مفید است. اما در این بین تفاوت های واضحی نیز وجود دارد که آن هم به دلیل منبع تولید ان است زیرا عسل ها دارای منابع گلی مختلفی هستند و هر منبع گل ممکن است ترکیبات فعال متفاوتی را نشان دهد. اگرچه عسل دارای مواد دیگری است که غالب‌ترین آنها مخلوطی از قندها (فروکتوز، گلوکز، مالتوز و ساکارز) است که خود سرطان‌زا هستند اما تأثیر مفید آن روی سرطان باعث ایجاد شک و تردید برای صرف نظر از این خاصیت عسل می شود.

مکانیسم چگونگی اثر ضد سرطانی عسل موضوعی است که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. 

ما می توانیم چیزهای زیادی از طبیعت بیاموزیم. به عنوان مثال، فیتوکمیکال‌ها، مانند جنیستئین، لیکوپن، کورکومین، اپی گالوکاتچین-گالات و رسوراترول برای استفاده در درمان سرطان پروستات مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. فیتواستروژن ها، گروهی از ایزوفلاون ها و فلاونوئیدهای مشتق شده از گیاه را تشکیل می دهند که عسل خود متعلق به فیتواستروژن گیاهی است.

محدودیت مصرف عسل

اگرچه اثر عسل به طور گسترده به عنوان یک ضد التهاب، ضد میکروب و بهبود زخم های مزمن مورد مطالعه قرار گرفته است، اما تأثیر آن بر سایر علل سرطان مانند سیگار کشیدن، چاقی و الکل تا به امروز به خوبی مطالعه نشده است. استفاده از عسل بعنوان یک درمان استاندارد بسیار دشوار است. زیرا عسل مناطق مختلف می تواند از نظر فواید سلامتی متفاوت باشد زیرا قدرت آن به منبع گل بستگی دارد. جداسازی قسمت فعال عسل به اندازه کل عسل اثر خوبی ندارد. 

نکات مهم در مصرف عسل برای مبارزه با سرطان

اگر شما هم به دنبال استفاده از عسل به عنوان یک واکسن طبیعی برای مبارزه با سرطان هستید، می‌توانید این نکات را در نظر بگیرید:

• استفاده از عسل طبیعی: مطمئن شوید که عسلی که استفاده می‌کنید، طبیعی و بدون افزودن شکرهای مصنوعی است. عسل طبیعی دارای ترکیبات مفید بیشتری است.

• مصرف عسل به میزان متعادل: عسل یک منبع غذایی با ارزش است، اما بهتر است به میزان معقول مصرف شود. مصرف بیش از حد عسل ممکن است منجر به افزایش وزن و مشکلات دیگری مانند بیماری‌های دیابت شود.

• مشاوره پزشک: قبل از شروع مصرف عسل به عنوان واکسن طبیعی برای مبارزه با سرطان، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. آنها می‌توانند بر اساس وضعیت سلامتی شما و نیازهای خاصتان، راهنمایی لازم را به شما بدهند.

• توجه به تغذیه سالم: عسل به تنهایی نمی‌تواند معجزه‌ای برای مبارزه با سرطان باشد. برای حفظ سلامتی و کاهش خطر ابتلا به سرطان، بهتر است رژیم غذایی سالم و متنوعی را رعایت کنید. مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و محصولات لبنی به همراه مصرف عسل می‌تواند به بهبود عمومی سلامتی کمک کند.

• عدم استفاده به عنوان جایگزین درمانی: عسل به تنهایی نمی‌تواند درمان سرطان باشد و نباید به عنوان جایگزین درمان‌های معتبر سرطان مورد استفاده قرار گیرد. در صورت تشخیص سرطان، بهتر است به پزشک معالجه خود مشورت کنید و برنامه درمانی مناسب را دنبال کنید.

نتیجه کلی

در حال حاضر شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد عسل نقش بسیار زیادی در کاهش علل سرطان دارد، بنابراین یک می توان بعنوان یک واکسن طبیعی سرطان تعریف شود. زیرا عسل یک تقویت کننده طبیعی ایمنی، عامل ضد التهابی طبیعی، عامل ضد میکروبی طبیعی، تقویت کننده طبیعی برای التیام و درمان زخم ها و زخم های مزمن و پاک کننده رادیکال های آزاد سمی است. اگرچه این ماده غذایی در اصل یک غذای شیرین است و تصور می‌شود که شکر سرطان‌زا باشد، اما نقش احتمالی آن در پیشگیری از سرطان به‌طور بسیار بالایی باعث ایجاد شک و تردید در این موضوع می‌شود. بهبود وضعیت ایمنی در پیشگیری از تشکیل سرطان امری کلیدی است و عسل دارای چنین پتانسیلی است. اخیراً نشان داده شده است که عسل اثر ضد سرطانی مستقیمی بر روی رده های سلولی سرطانی مختلف دارد. با افزایش تعداد افرادی که به دنبال درمان از طبیعت هستند، این حوزه از تحقیقات اخیرا مورد توجه قرار گرفته است.