اسیدهای موجود در عسل | کدام اسیدها در عسل وجود دارند؟

عسل یکی از محصولات طبیعی و مغذی است که از گل ها و گیاهان توسط زنبورها تولید می‌شود. این ماده شیرین و خوشمزه به عنوان یک منبع غذایی مفید برای بدن انسان شناخته شده است. علاوه بر قند، عسل حاوی انواع مختلفی از مواد مغذی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها، آنزیم‌ها و اسیدها است. در این مقاله، ما به بررسی اسیدهای موجود در عسل می‌پردازیم و فواید و تأثیرات آنها بر سلامتی را بررسی می‌کنیم.

کدام اسیدها در عسل وجود دارد؟

ممکن است برخی عسل را فقط یک میان وعده شیرین و شربتی به حساب بیاورند که در واقع فارق از بسیاری از خواص تقویت کننده عسل در سلامتی فرد است. عسل حاوی مقادیر زیادی از ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی اکسیدان‌ها بوده و آنچه که در این قسمت به آن خواهیم پرداخت، اسیدها بع ویژه اسیدهای آمینه خواهد بود.

زنبورها برای تغذیه خود و تغذیه لاروهای در حال رشد به این اسیدها نیاز دارند. هنگامی که عسل را از بخش‌های زنبورداری برداشت می‌کنیم، به نوبه خود از آن مزایای تغذیه‌ای برای خود و خانواده خود بهره‌مند می‌شویم.

عسل چقدر اسیدی است؟

اسیدهای موجود در عسل که در ادامه بیشتر آن‌ها را بررسی خواهیم کرد آن را نسبتاً اسیدی می‌کند. عسل حاوی تعدادی اسید است که شامل اسیدهای آمینه و اسیدهای آلی است. میانگین pH عسل 3.9 است.

در مراجع، مقیاس pH از 0 تا 14 در نظر گرفته می‌شود. pH 7 ، در وسط مقیاس، خنثی در نظر گرفته می‌شود. برای مقایسه عسل، به طور کلی کمی اسیدی تر از قهوه (4.85 تا 5.10) و آب گوجه فرنگی (4.05-4.65) است.

عسل علیرغم نمره pH نسبتا پایینی که دارد، در واقع طعم ترش سایر محصولات غذایی اسیدی مانند آب لیمو را ندارد و این مسئله یکی از دلایلی برای محبوبیت عسل در آشپزی است. اسیدیته عسل افزایش می یابد و نمره pH آن کاهش می‌یابد با گذشت زمان با افزایش زمان اسیدهای داخل عسل، وارد شروع فرآیند تخمیر می‌شوند.

تعداد بالای میکروارگانیسم‌ها می‌تواند اسیدیته عسل را افزایش دهد. مخمرهای اسموفیل با اثر بر گلوکز و فروکتوز عسل را تخمیر می‌کنند و الکل و دی اکسید کربن تشکیل می‌دهند. الکل در حضور اکسیژن می‌تواند به اسید استیک و آب تجزیه شود که عسل تخمیر شده را اسیدی‌تر می‌کند.

تخمیر همان فرآیندی است که در آن شراب خانگی اغلب به سرکه تبدیل می‌شود. در صورت تمایل، می‌توانید با پاستوریزه کردن عسل خود از تخمیر و در نتیجه اسیدی شدن آن جلوگیری کنید. این فرآیند با از بین بردن باکتری‌های داخل عسل که از قندهای آن تغذیه می‌کنند، عمل می‌کند. برای پاستوریزه کردن موثر عسل، آن را تا 160 درجه فارنهایت گرم کنید و سپس به سرعت آن را خنک کنید.

توجه داشته باشید پاستوریزه کردن عسل ضمن جلوگیری از اسیدی شدن می‌تواند بر بو و طعم آن نیز تاثیر بگذارد.

اسیدهای موجود در عسل

اسیدهای آلی به طور گسترده در طبیعت از جمله در عسل وجود دارد که به آنها "اسیدهای ضعیف" گفته می‌شود، زیرا تمایل دارند در آب حل شوند. عسل حاوی انواع مختلفی از اسیدها است که به طور طبیعی در آن وجود دارند. این اسیدها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

1. اسید گلوکونیک (Glucuronic Acid)

اسید گلوکونیک یکی از اسیدهای اصلی موجود در عسل است. این اسید به عنوان یک ماده مهم در فرایند تولید عسل توسط زنبورها عمل می‌کند. همچنین، اسید گلوکونیک خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد و می‌تواند به بهبود سلامت دستگاه گوارش کمک کند.

2. اسید فولیک (Folic Acid)

اسید فولیک یکی دیگر از اسیدهای حیاتی موجود در عسل است. این اسید مهم برای سلامت قلب و عروق، سیستم عصبی و تولید سلول‌های خون است. همچنین، اسید فولیک نقش مهمی در سلامت بارداری دارد و می‌تواند در پیشگیری از تشکیل نقص‌های نورولوژیک در جنین کمک کند. 

3. اسید لاکتیک (Lactic Acid)

اسید لاکتیک یکی از اسیدهای آلفا هیدروکسی است که در عسل یافت می‌شود. این اسید به دلیل خاصیت ضد میکروبی و ضد قارچی خود، می‌تواند به بهبود سلامت دستگاه گوارش، کنترل قند خون و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند. فواید مستند متعددی مانند محدود کردن عفونت های روده ای، کنترل سطح کلسترول و به طور بالقوه جلوگیری از رشد سرطان را ارائه می دهد.

4. اسید مالئیک (Malic Acid)

اسید مالئیک یکی دیگر از اسیدهای موجود در عسل است. این اسید مهم برای تولید انرژی در سلول‌ها است و همچنین می‌تواند به تنظیم سطح pH بدن کمک کند. اثرات محافظتی بر قلب دارد.

5. اسید سیتریک (Citric Acid)

اسید سیتریک نیز یکی از اسیدهای موجود در عسل است. این اسید در فرآیند متابولیسم انرژی در بدن نقش دارد و می‌تواند به تحریک سیستم ایمنی و بهبود عملکرد گوارش کمک کند.

6. اسید پیروگلوتامیک (Pyroglutamic acid)

اسید پیروگلوتامیک یکی از اسیدهای مهم در عسل است. این اسید یک اسید آمینه غیرضروری است که در بدن انسان ساخته می‌شود. اسید پیروگلوتامیک به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی عمل می‌کند و می‌تواند در مقابله با آسیب‌های اکسیداتیو و التهابی مؤثر باشد. همچنین، اسید پیروگلوتامیک می‌تواند بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و به حفظ سلامتی عمومی کمک کند.

7. اسیدهای معطر (Aromatic acids)

علاوه بر اسید پیروگلوتامیک، در عسل می‌توان اسیدهای معطر دیگری را نیز یافت. این اسیدها ممکن است به عنوان مواد تشکیل دهنده عصاره های گیاهی و عطریات طبیعی در عسل حضور داشته باشند. اسیدهای معطر می‌توانند از نظر بویایی و طعمی عسل تأثیرگذار باشند و به ایجاد تجربه‌ی لذت بخشی برای مصرف‌کننده کمک کنند.

8. اسید استیک (Acetic acid)

اسید استیک یکی دیگر ازاسیدهای مهم در عسل است. محققین معتقدند که ا اسید استیک برای کاهش وزن، بهبود حساسیت به انسولین و کنترل افزایش قند خون مفید است. به همین دلیل  با توجه به محتوای قند بالای موجود در عسل، متخصصان پزشکی عسل را در حد متعادل به بیماران دیابتی توصیه می‌کنند. با توجه به محتوای قند بالای موجود در عسل، مصرف آن در حد متعادل و با رعایت دستور پزشک برای بیماران دیابتی می‌تواند مفید باشد.

9. اسید بوتانوئیک (Butanoic acid)

اسید بوتانوئیک نیز یک اسید آمینه مهم در عسل است. این اسید می‌تواند در حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک کند و به عنوان یک ضدباکتریال طبیعی عمل کند. مصرف عسل که حاوی اسید بوتانوئیک است، می‌تواند به کاهش عفونت‌ها و التهابات دستگاه گوارش کمک کند.

10. اسید فرمیک (Formic acid)

اسید فرمیک نیز یکی از اسیدهای مهم در عسل است. این اسید به عنوان یک ضدمیکروب طبیعی عمل می‌کند و می‌تواند در مقابله با عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف مؤثر باشد. همچنین، اسید فرمیک می‌تواند بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و به حفظ سلامتی عمومی کمک کند.

11. سوکسینیک اسید (Succinic acid)

سوکسینیک اسید نیز یکی از اسیدهای معروف در عسل است. این اسید می‌تواند به عنوان یک ضدباکتریال و ضدقارچ طبیعی عمل کند و می‌تواند در مقابله با عفونت‌ها و بیماری‌های قارچی مؤثر باشد. استفاده از عسل حاوی سوکسینیک اسید می‌تواند به حفظ سلامتی پوست کمک کند و بهبود درمان بعضی از مشکلات پوستی را فراهم آورد.

12. محتوای اسید آمینه در عسل

علاوه بر اسیدهای خاصی که در عسل یافت می‌شوند، عسل نیز دارای محتوای غنی از اسیدهای آمینه است. آمینو اسیدها برای سلامت انسان حیاتی هستند، زیرا بلوک‌های سازنده پروتئین در بدن هستند. بدن انسان از آمینو اسیدها برای سنتز عضلات، هورمون‌ها، و انتقال‌دهنده‌های عصبی استفاده می‌کند.

ده ها آمینو اسید موجود در عسل عبارتند از:

• پرولین (فراوان‌ترین اسید آمینه موجود در عسل)
• فنیل آلانین 
• تیروزین 
• گلیسین 
• اسید بوتیریک
•  آسپاراژین
• اورنیتین 
•  لیزین 
• آسپارتیک اسید
• سیستئین 
• ایزولوسین 
•  لوسین 
• آرژنین 
• اسید گلوتامیک
• هیستیدین 
• والین 

آمینو اسیدهای «ضروری» به آن‌هایی اطلاق می‌شود که بدن انسان به تنهایی قادر به تولید آن‌ها نیست. بر این اساس، آن‌ها باید از طریق رژیم غذایی یا مکمل تامین شوند.

"اسیدهای آمینه مشروط" ترکیبات اسید آمینه‌‌ای هستند که بدن می‌تواند به طور معمول به مقدار کافی تولید کند، اما ممکن است به دلیل برخی بیماری‌ها مانند مشکلات جذب در روده یا استرس شدید، تخلیه شوند.

اگر مقدار بسیار کمی از اسیدهای آمینه ضروری را مصرف کنید، که بسیاری از آن‌ها در عسل فراوان هستند، تعدادی از پیامدهای منفی که برای سلامتی وجود دارد از بین خواهند رفت.

فراوان‌ترین منابع اسیدهای آمینه ضروری در رژیم غذایی انسان، محصولات حیوانی است که بیشتر در گوشت و تخم مرغ یافت می‌شود. با این حال، از آنجایی که گیاه‌خواران این فرآورده‌های گوشتی را مصرف نمی‌کنند، رژیم غذایی آن‌ها اغلب فاقد دریافت اسید آمینه کافی است. بنابراین، عسل یک منبع جایگزین ایده‌آل بدون گوشت از اسیدهای آمینه حیاتی برای گیاهخواران است.

فواید اسیدهای موجود در عسل

اسیدهای موجود در عسل دارای فواید بسیاری برای سلامتی بدن هستند. در ادامه به برخی از فواید این اسیدها می‌پردازیم:

• ضد التهاب: برخی از اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید گلوکونیک و اسید لاکتیک، خاصیت ضد التهابی دارند که می‌تواند در کاهش التهاب‌های مزمن و بهبود وضعیت بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی مانند آرتریت و التهاب مفاصل کمک کند.

• ضد باکتریایی و ضد قارچی: برخی از اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید گلوکونیک و اسید لاکتیک، خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی دارند که می‌تواند به کنترل رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها در بدن کمک کند و عفونت‌ها را پیشگیری کند.

• تقویت سیستم ایمنی: اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید لاکتیک و اسید سیتریک، می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کنند. این اسیدها می‌توانند به تحریک تولید سلول‌های سفید خون و بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک کنند.

• تنظیم سطح pH: برخی از اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید مالئیک، می‌توانند به تنظیم سطح pH بدن کمک کنند. این اسیدها می‌توانند به تعادل اسیدی-بازی بدن کمک کنند و تأثیر مثبتی بر عملکرد سیستم گوارش و سیستم عصبی داشته باشند.

تأثیر اسیدهای موجود در عسل بر سلامتی

اسیدهای موجود در عسل می‌تواند تأثیر گذار بر سلامتی بدن انسان باشد. در زیر به تأثیر این اسیدها بر سلامتی می‌پردازیم:

1. تقویت سیستم ایمنی بدن

اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید لاکتیک و اسید سیتریک، می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کنند. سیستم ایمنی بدن مسئول مبارزه با عفونت‌ها و بیماری‌ها است و تقویت آن می‌تواند به بهبود سلامت عمومی بدن و جلوگیری از بروز بیماری‌ها کمک کند.

2. کاهش التهاب‌های مزمن

اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید گلوکونیک و اسید لاکتیک، خاصیت ضد التهابی دارند. این خاصیت می‌تواند به کاهش التهاب‌های مزمن در بدن کمک کند و در نتیجه بهبود وضعیت بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی مانند آرتریت و التهاب مفاصل را فراهم کند.

3. کنترل رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها

اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید گلوکونیک و اسید لاکتیک، دارای خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی هستند. این خاصیت می‌تواند به کنترل رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها در بدن کمک کند و عفونت‌ها را پیشگیری کند.

4. بهبود سلامت دستگاه گوارش

اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید گلوکونیک و اسید لاکتیک، می‌توانند به بهبود سلامت دستگاه گوارش کمک کنند. این اسیدها می‌توانند به تنظیم فعالیت میکروبی در روده‌ها و کنترل رشد باکتری‌های مضر در دستگاه گوارش کمک کنند.

5. تأثیر مثبت بر سطح انرژی و استقامت

اسیدهای موجود در عسل، مانند اسید مالئیک، می‌توانند به تولید انرژی در سلول‌ها کمک کنند. این اسیدها می‌توانند سطح انرژی بدن را افزایش داده و بهبود استقامت فیزیکی را فراهم کنند.

مزیت اسید آمینه های موجود در عسل برای انسان:

مزایای زیادی برای مصرف بهینه اسید آمینه موجود در عسل ذکر شده که عبارتند از:

حمایت از سیستم ایمنی 

مکمل اسید آمینه، به ویژه سیستئین، گلوتامین و آرژنین، ثابت شده است که عملکرد سیستم ایمنی را تقویت می‌کند که در دوران کووید بسیار موثر واقع خواهد شد.

عملکرد بهینه سیستم گوارش

خلق و خوی متعادل و کاهش خطر بیماری‌های روانی مانند افسردگی

عسل منبع فراوانی از اسیدهای آمینه است که در بالا توضیح دادیم. بر این اساس، می تواند به سلامت کلی فرد کمک کند.

عسل پس از مصرف خاصیت قلیایی پیدا می‌کند

ممکن است تصور کنید که عسل محیط اسیدی را در بدن تقویت می‌کند، اما در واقع برعکس این موضوع صادق است.

کلیه‌ها اسیدهایی را که از طریق رژیم غذایی دریافت می‌کنیم پردازش و محیط داخلی بدن را از طریق فرآیندی به نام هموستاز تنظیم می‌کنند. تا حدودی برخلاف تصور، اگرچه عسل دارای نمره pH پایین است و همانطور که در اینجا بحث کردیم حاوی چندین اسید است، اما در واقع پس از مصرف آن قلیایی می‌شود، به این معنی که به ایجاد محیط اسیدی در بدن کمک نمی‌کند.

با توجه به فواید متعدد رژیم غذایی قلیایی، از جمله کاهش فشار خون و سلامت بهتر استخوان، این موارد فواید خوبی برای هر مصرف کننده است که نگران سلامت خود هستند.